کد مطلب:193174 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:97

امت محمد کیانند؟
ابوعمرو زبیری گوید: به امام صادق - علیه السلام - گفتم: خبر ده به من كه امت محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - كیانند؟

حضرت فرمود: امت محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - بنی هاشمند فقط؟

عرض كردم: به چه دلیل، امت محمد- صلی الله علیه و آله و سلم - فقط اهل بیت او است - كه یادآور شدید - و غیر آنها نیستند؟

حضرت فرمود: دلیل فرمایش خدا است: (و اذ یرفع ابراهیم القواعد من البیت و اسماعیل ربنا تقبل منا انك أنت السمیع العلیم - ربنا و اجعلنا مسلمین لك و من ذریتنا أمة



[ صفحه 231]



مسلمة لك و أرنا مناسكنا و تب علینا انك أنت التواب الرحیم) [1] «و (نیز به یاد آورید) هنگامی را كه ابراهیم و اسماعیل، پایه های خانه ی (كعبه) را بالا می بردند؛ (و می گفتند): پروردگارا! از ما بپذیر كه تو شنوا و دانائی، پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده، و از دودمان ما، امتی كه تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور، و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ی ما را بپذیر، كه تو توبه پذیر و مهربانی».

و هنگامی كه خدا درخواست ابراهیم و اسماعیل را انجام داد، و از ذریه و نسل آنها امت مسلمانی قرار داد، و از میان آنها پیامبری فرستاد كه بر آنها آیات خدا را بخواند، و آنها را تزكیه كند، و به آنها كتاب و حكمت بیاموزد، حضرت دعای دیگری به دعای نخستین خود ملحق نمود، و آنگاه كه برای آنها از خدا خواست كه آنها را از آلودگی شرك و از عبادت بندگان پاك كند تا امر او در میان آنان استوار باشد، و از غیر آنان پیروی نكنند، و گفت: (و اجنبنی و بنی أن نعبد الأصنام رب انهن أضللن كثیرا من الناس فمن تبعنی فانه منی و من عصانی فانك غفور رحیم) [2] «و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار، پروردگارا! آنها (بتها) بسیاری از مردم را گمراه ساختند، هر كس از من پیروی كند از من است؛ و هر كس نافرمانی من كند، تو بخشنده و مهربانی».

پس این دلالت دارد كه ائمه و امت مسلمانی كه محمد - صلی الله علیه و آله و سلم - (از میان آنها) مبعوث شد؛ نمی باشند مگر از ذریه و نسل ابراهیم - علیه السلام - به دلیل فرمایش ابراهیم - علیه السلام -: (و اجنبنی و بنی أن نعبد الأصنام) «و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگهدار» [3] .


[1] سوره ي بقره آيه ي 127 و 128.

[2] سوره ي ابراهيم آيه ي 35.

[3] تفسير العياشي: ج 1 ص 60، بحارالأنوار: ج 24 ص 154 ح 7.